Recenzję pierwszej części, czyli „Diableskiego owocu” znaleźć można TU . Sympatyczny luksemburski restaurator znów na tropie wielkieg...

Zaintrygowało mnie określenie „kryminał kulinarny”. Zawsze to coś nowego, zabrzmiało smacznie, jeść lubię – wciągnęło mnie tego typu pros...